Hier leest u een “recht van antwoord” dat de krant De Standaard weigerde te publiceren.
Het opiniestuk “Wij willen Willem Weg” (De Standaard, 29 september) deed een storm van verontwaardiging ontstaan te Gent.
Hoe is het mogelijk dat een geschrift vol 19e eeuwse, belgicistische, door de geschiedenis achterhaalde vooroordelen in een ‘Vlaamse’ krant van de 21e eeuw wordt opgenomen?
Het is een blindelings herhalen van de geschiedenisvervalsing die men ons op school heeft voorgehouden.
Als wij vader Willem, helaas pas na 2 eeuwen, als grootste weldoener van onze stad in ere willen herstellen, heeft dan een door Henri Pirenne misleid warhoofd wel het recht om hier onverantwoord roet in het eten te komen gooien?
Blijkbaar een jongeling die zich eens interessant wil maken.
Onder de talrijke weldaden die we aan de verlichte geest die Willem was hebben te danken, vermelden we nu slechts 3 hoogtepunten: onze universiteit, onze textielindustrie, onze zeehaven.
Daarvoor alleen al heeft hij méér dan een standbeeld verdiend.
Wat heeft de bronzen Boudewijn in ons Citadelpark ooit voor Gent gedaan? Een paar keer het lintje van de Floraliën doorgeknipt. Heeft Jelle ook tegen dit beeld geprotesteerd?
We zijn beschaamd in Haemers’ plaats die zich Gents historicus durft te noemen.
Hij praat gewoon de Brusselse (door Frankrijk aangeblazen) versie over de geschiedenis na.
Wij houden ons aan een Gentse visie, gesteund door een historici van een ander kaliber, zoals ere-gouverneur prof.em.Dr. Herman Balthazar, ere-stadsarchivaris Johan Decavele, voorzitter van de Universiteit Gent Sas van Rouveroij, en een ganse reeks van intellectuelen die deel uitmaken van het Comité van Aanbeveling van het standbeeldproject.
Gent voelt zich door dit onwaardig en leugenachtig artikel in een zg. kwaliteitskrant fameus op de tenen getrapt.
De auteur durft het aan Ledeganck’s ‘Drie Zustersteden’ aan te halen: “Gij zijt niet meer zoals weleer…”. Het is net die fiere, trotse, vrijheidslievende, eigenzinnige, koppige en rebelse stad (de voormalige hoofdstad van het graafschap Vlaanderen) die vandaag opnieuw de enige stad is die voor de grote vorst Willem een standbeeld durft op te richten.
Willem was hier destijds te Gent (et pour cause) immens populair. Toen hij hier nieuwe scholen en fabrieken kwam openen, liepen de Gentenaars hem tegemoet, hielden zijn koets aan de stadspoorten tegen, spanden de paarden uit en trokken zelf zijn koets doorheen de stad.
Ik ben bijna mijn ganse leven (nu 95 j) met de geschiedenis van onze stad bezig, en ben (zoals prof. Maur. Josson die er meer dan 30 jaar studie aan wijdde en er 4 boeken over schreef) tot de vaste overtuiging gekomen dat zonder de politieke, financiële én militaire tussenkomsten van Frankrijk, een nieuwe ‘Belgische’ staat , uit separatisme voorgekomen, onmogelijk zou geweest zijn.
Denk maar aan het gestook van de Franse bisschop van Gent, Maurice de Broglie en het gekonkel van de sluwe Franse topdiplomaat Talleryand die de ondergang van het Herenigd Koninkrijk gezworen had.
Vergeten we ook niet dat de Franse maréchal Gerard tot twee maal toe met zestigduizend troepen het land is binnengevallen om de ‘Hollanders’ te verdrijven; ook dat heeft men ons op school niet geleerd…
In de laatste jaren (sinds 2010) heb ik te Gent en elders, tot in het buitenland, gratis een vijftigtal spreekbeurten over dit onderwerp gehouden. Overal heb ik (positieve) belangstelling ondervonden en slecht 1 (één) maal is er tijdens de vrije discussie, en niet te Gent, enige beleefde tegenwind gekomen.
We kunnen hier nog aan toe voegen dat we felicitaties en aanmoediging ontvingen, van zowel prinses Beatrix als van koning Willem-Alexander, met ons initiatief voor de stichter van hun dynastie, hier in het Orangistische bastion dat het fiere Gent steeds was, trouw blijvend aan zijn eed.
Willem was trouwens ook de enige vorst in gans onze geschiedenis met duidelijke wortels in onze Lage Landen: de Oranje-Nassaus’s waren heren van Breda in het Noorden en van Diest in het Zuiden.
Tot slot ter informatie (en misschien verdere ergernis) van dhr. Haemers nog meegeven dat er ook nog een nieuw bronzen borstbeeld van onze mecenas komt in het toekomstige GUM – Gentse Universitaire Musea- aan de Ledeganckstraat.
Gent wordt stilaan weer wakker.
prof.em. A.K.Evrard
doctor der universiteiten van Gent en Leiden
initiatiefnemer van de hulde
Gent, 7 oktober 2018